Πριν από αρκετές ώρες γύρισα από τη συναυλία της Χαρούλας στο Λυκαβηττό κι ακόμα δεν ξέρω τι να πρωτογράψω. Μου προκάλεσε τόσα συναισθήματα, που θα ήταν πολύ "λίγο" να τα αναφέρω με λέξεις.
Αν και ποτέ δεν ήμουν φανατικός, πάντα την θαύμαζα, άκουγα τα άλμπουμ και τα κομμάτια που έβγαζε, λάτρευα τη φωνή της, αλλά δεν μου'χε δοθεί ποτέ η ευκαιρία να την παρακολουθήσω live, και πολύ κακώς!
Αυθόρμητη, ναζιάρα, χαβαλές, τσαχπίνα, με φοβερή διάθεση και πάθος σε κάθε κομμάτι που ερμήνευε, το connection που δημιούργησε με τον κόσμο κι αυτό που ένιωσα κι εγώ, ήταν out of this world και πραγματικά δεν το περίμενα.
Τραγούδησε για παραπάνω από 2 ώρες, μεγάλα κομμάτια όπως τα υπεραγαπημένα μου "Ξημερώνει", "Αν πεθάνει μια αγάπη" και "Μια πίστα από φώσφορο", απρόβλεπτες στιγμές όπως η έναρξη της συναυλίας με το εξαιρετικό "Μες στα δυο της μάτια" και η λήξη με την Χαρούλα να έχει πάρει την κιθάρα της καθισμένη στο πάτωμα και να τραγουδάει το "Μινοράκι". Μας είπε ότι και στο σπίτι της έτσι κάθεται και γράφει τα τραγούδια.
Επίσης μας ξεσήκωσε με τα "Συναυλία", "Μάγισσα", "Να ζήσω ή να πεθάνω", "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια", "Απόψε θέλω να πιω" και "Τέλι τέλι τέλι".
Από τις πιο όμορφες στιγμές το "Όλα σε θυμίζουν" με το θέατρο να παραληρεί, καθώς και το "Φεύγω" που ερμήνευσε η Χαρούλα με τον Stereo Mike ο οποίος έχει διασκευάσει πετυχημένα το κομμάτι και μας είπε η ίδια ότι της αρέσει πολύ. Ο Stereo Mike άνοιξε και τη συναυλία, κι απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι ένας από τους καλύτερους rapper που έχουμε.
"Οι φίλοι μου χαράματα", "Εσύ με ξέρεις πιο καλά", "Ζήτα μου ό,τι θες", "Περιπλάνηση" (το οποίο λέει πρώτη φορά live), "Ψυχές και σώματα", "Η μπαλάντα της Ιφιγένειας", "Πανσέληνος" και "Πρώτη φορά συγνώμη" είναι μερικά ακόμα τραγούδια που ερμήνευσε η Χαρούλα και μας παρέσυρε.
Η έκπληξη της βραδιάς ήταν ένα νέο τραγούδι που είπε για πρώτη φορά, "έτσι για να μη λέτε ότι τεμπελιάζω" λέει γελώντας, ένα πολύ μελωδικό latin κομμάτι το οποίο μας έκανε πολύ καλή εντύπωση, και μας είπε χαριτολογώντας "μην το δώ αύριο στο youtube, θα σας φάω!":)
Στο κοινό ήταν και οι δυο πολύ καλές της φίλες Δήμητρα Γαλάνη και Τάνια Τσανακλίδου. Μόνη μου ένσταση οι διασκευές που κάνει συχνά-πυκνά η Χαρούλα στις συναυλίες της, όπως η "Πριγκιπέσσα" του Μάλαμα (μπλιαχ!) το οποίο πλέον λέει και η κουτσή Μαριώ, καθως και ο "Βυθός" του Αλκίνοου, η "Δίψα" του Πορτοκάλογλου και το "Σιγά μην κλάψω" του Αγγελάκα, τα οποία αν και λέει εξαιρετικά, με τόσο μεγάλο ρεπερτόριο που έχει δε χρειάζεται να το κάνει.
Τέλος, η μόνη παραφωνία στην όλη βραδιά, μια ιστορία που μας διάβασε η Χαρούλα, όπου μιλάει για έναν γορίλα που βίασε έναν δικηγόρο, και μετά το τραγούδησε ένας από τους μουσικούς. Ήταν τόσο άκυρο και γελοίο που κοιταζόμασταν μεταξύ μας. Αν το'κανε όμως η Άννα, όλοι θα το σχολίαζαν μετά, στη Χαρούλα όμως ποτέ!
Ήταν μια συναυλία που ειλικρινά δεν θα ξεχάσω ποτέ! Δεν είναι τυχαίο ότι η Χαρούλα Αλεξίου είναι μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της Ελλάδας εδώ και πολλά χρόνια! Ευχαριστούμε!
No comments:
Post a Comment