Η μηχανή του χρόνου...

σήμερα σταματάει στο 1992, όταν η Ευρυδίκη κυκλοφορεί στη MINOS την δεύτερη προσωπική της δουλειά με τίτλο "Πόσο Λίγο Με Ξέρεις", κι έναν από τους καλύτερους ποπ δίσκους εκείνη την εποχή, αλλά και συνολικά της καριέρας της, κατά τη γνώμη μου.
Η μουσική είναι του Γιώργου Θεοφάνους, ενώ οι στίχοι από Ηρώ και Κώστα Τριγώνη, και Λεωνίδα Μαλέλη. Απο τον δίσκο αυτό ξεχώρισαν κι έγιναν μεγάλες επιτυχίες η "Πυξίδα", η υπέροχη μπαλάντα "Κάνε πως μ'αγαπάς", "Πόσο λίγο με ξέρεις" και "Τέρμα".
Επίσης στο album συμπεριλαμβάνεται η συμμετοχή της Ευρυδίκης στα ημιτελικά της Κύπρου για την Eurovision το 1991, με το τραγούδι "Ο επόμενος αιώνας", όπου δεν κατάφερε να κερδίσει, αλλά και η νικητήρια συμμετοχή της το 1992 με το "Ταιριάζουμε", που αν και πήρε την 11η θέση, έγινε μεγάλη επιτυχία σε Ελλάδα και Κύπρο.


1. ΠΥΞΙΔΑ

2. ΚΑΝΕ ΠΩΣ Μ'ΑΓΑΠΑΣ

3. ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
4. ΜΟΝΗ
5. ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ
6. ΠΟΣΟ ΛΙΓΟ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ

7. Ε, ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ
8. Σ'ΑΓΑΠΩ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ
9. ΤΕΡΜΑ
10. ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΜΕ

11. Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΑΙΩΝΑΣ


Για μένα είναι ένας δίσκος κλασικός πλέον, που αποδεικνύει πόσο καλή ποπ μουσική υπήρχε στα 90s, και καθιέρωσε το ιδιαίτερο μουσικό στυλ της Ευρυδίκης. Δικά μου αγαπημένα η "Ιεροτελεστία", "Πόσο λίγο με ξέρεις" (το καλύτερο της κομμάτι ever!), "Ταιριάζουμε", "Τέρμα", "Πυξίδα".

Η Ευρυδίκη σήμερα: Με απογοήτευσε με το album "13", με αποζημίωσε και πάλι και τις 3 φορές που την είδα live με την υπέροχα μοναδική φωνή της και τις ζεστές ερμηνείες της, με ξενερώνει η εμμονή της με τον Δημήτρη Κοργιαλά, ο οποίος έχει αρχίσει να την "φυλακίζει" και πλέον τα live τους είναι Δημήτρης Κοργιαλάς feat. Ευρυδίκη, κι όχι το αντίστροφο. Τρανή απόδειξη η μεγάλη απουσία παλαιότερων κομματιών της. Μήπως είναι η emo εκδοχή της Βίσση και του Καρβέλα? :-)