Είχα πολλά πράγματα να γράψω για το συγκεκριμένο album αφού το άκουσα 3-4 φορές, αλλά και για την Άννα Βίσση, αλλά έχω ξενερώσει, θα το καταλάβετε κι από τα σχόλια πιο κάτω, αλλά κι από τις βαθμολογίες. Περιμένω τη γνώμη σας. Για το εξώφυλλο να πω ότι είναι εντελώς άκυρο κι αντιστρόφως ανάλογο του περιεχομένου του album. Προτρέπει για κάτι αξιόλογο, αλλά μόνο αυτό δεν είναι. Και είναι κρίμα γιατί έτσι χάνει κάθε σεβασμό σαν καλλιτέχνης.
1. ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ: Η γνώμη μου για το κομμάτι αυτό δεν αλλάζει. Είναι trash του κερατά, και οι στίχοι ό,τι χειρότερο έχω ακούσει από Καρβέλα. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πάνω από τους μισούς fans δεν άρεσε. Εκείνη μάλλον πρέπει να το πιστεύει πολύ σαν κομμάτι, κι αυτό με κάνει να είμαι σίγουρος ότι πλέον έχει χάσει την αίσθηση του γούστου. (1)
2. ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ: Το κουπλέ και η μουσική υπόσχονται πολλά, όμως το αδιάφορο refren το κάνει μέτριο προς το απλά οκ, δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Πιο πολύ για Onirama κάνει! (5)
3. ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΟ: Ενδιαφέρον κομμάτι, σίγουρα το κάνει να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κομμάτια, κι ας πατάει πάνω στο "Empire state of mind". Για το ραπ της no comments! Δεν παλεύεται και πολύ, απλά δεν το'χει. Σαν σύνολο όμως το τραγούδι έχει κάτι να πει. (7)
4. ΒΑΜΠΙΡ: Το βρίσκω μεγάλη γυφτιά που το κομμάτι αυτό υπήρχε στο πρόσφατο cd του Καρβέλα "Αντίο Χειμώνα" και το έδωσε και στην Άννα. Στην φωνή του Καρβέλα ταίριαζε γάντι και μου άρεσε, αυτή η version είναι απλά κακή! (1)
5. ΟΑΣΗ: Όταν το άκουσα πρώτη φορά δε μου άρεσε, τώρα που το άκουσα δυνατά μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι πολύ καλό κι ένα από τα καλύτερα του album. Σε oriental ρυθμούς με ξεσηκωτική μουσική σίγουρα θα γίνει επιτυχία. (8)
6. ΟΜΠΡΕΛΑ: "Εσύ κρατάς ομπρέλα, κι εγώ σου βρέχω έρωτες", έλεος!!! Θα μπορούσε να είναι ένα συμπαθητικό κομμάτι αλλά με τέτοιο στίχο δεν έχει καμία τύχη! (2)
7. ΣΑΝ ΤΟ ΝΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙ: Η Άννα είπε σε μια συνέντευξη ότι το κομμάτι αυτό το βάζει στο τοπ-5 των καλύτερων κομματιών της καριέρας της. Προφανώς δεν ξέρει τι της γίνεται. Καμία επαφή πλέον! Ο στίχος του και η μουσική του είναι οκ, αλλά σαν σύνολο είναι αδιάφορο χωρίς να είναι κακό. (5)
8. ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ: Μπορώ να πω ότι το κομμάτι αυτό αγγίζει σχεδόν την τελειότητα για μένα. Έχει αυτή την όμορφη ψυχεδέλεια του Καρβέλα στη μουσική και στο στίχο. Το βρίσκω το πιο εμπνευσμένο τραγούδι του album. (10)
9. ΕΤΣΙ ΜΟΝΟ ΑΞΙΖΕΙ: Το καλύτερο και πιο αξιόλογο κομμάτι του δίσκου! Μουσικά, στιχουρχικά, ερμηνευτικά άρτιο. Θυμίζει τις παλιές καλές εποχές από το "Αντίδοτο". (10)
10. ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ: Δε λέω γλυκούλι είναι, κλασικό Βισσοτράγουδο στυλ "Ερωτευμενάκι", όμως αυτό το μιλητό παραλήρημα που την πιάνει είναι τόσο γελοίο που με κάνει να μη θέλω να το ξανακούσω. ("Δε με νοιάζει να ζούμε μονάχα με ψωμί κι αλάτι, μα κάνε κάτι"). (5)
ΓΕΝΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 5/10
ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ: Ένα αλμπουμ αρπαχτή, που δεν έχει απολύτως τίποτα να της προσφέρει καλλιτεχνικά. Με μια απίστευτη τυφλή εμπιστοσύνη στον Καρβέλα, η οποία στο παρελθόν δεν της έχει κάνει καλό, βλέπε "X" μετά την εξαιρετική "Μάλα", "Everything" στη Eurovision και τώρα το album αυτό. Μερικοί άνθρωποι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Προσωπικά σαν fan της Άννας έχω να δηλώσω ότι πλέον το γούστο και η αισθητική της δε με εκφράζουν καθόλου! Καλύτερα ανακαλύψτε τα παλιά της album, και σε αυτό βάλτε απλά ένα Χ.
Friday, December 17, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment